Eerst en vooral zullen we even beginnen met het slechte nieuws. Want deze week zitten we jammer genoeg in de helft van onze stage. Dit wil zeggen dat het vanaf nu alleen maar zal beginnen inkorten 🙁

Maar er is ook goed nieuws! Want vorige vrijdag hebben we voor het eerste een echte Afrikaanse braai gegeten, in een typisch braai restaurantje. Wat heeft ons dat gesmaakt! De foto’s zeggen waarschijnlijk al meer dan genoeg. En ja hoor met zessen kregen we alles zo goed als op!

Zaterdag kon eindelijk ons uitstapje naar Addo Elephant park doorgaan. We genoten van de sundowner tour met een hapje en een drankje. We konden onder andere olifanten, zebra’s en leeuwen spotten. Nu kunnen we bijna de volledige big 5 spotten, enkel het luipaard missen we nog.

Op zondag zijn we in de ochtend samen met Peter naar een black church in Motherwell (township) geweest. Dit was een leuke ervaring want het ging er nog anders aan toe dan de kerk die we eerder al bezochten. Veel mensen kwamen naar ons toe om ons welkom te heten. Dit deden ze vaak met twee handen i.p.v. hoe wij het gewoon zijn met één hand. Ze zijn ook speciaal voor ons naar de winkel geweest achter flesjes water. Tijdens de dienst zelf ging het er vooral heel luid aan toe met veel zingen. Wanneer ze bidden spreekt iedereen door elkaar waardoor we het idee hebben dat ze telkens boven elkaar willen geraken, ook deze decibels waren dus zeer hoog. Daarna sprak de priester ons nog even toe waarna iedereen ons bedankte voor onze komst. Hij vertelde ons ook dat we de dienst mochten verlaten wanneer we wilden aangezien het volgende grote uur de toespraken en het bidden in Xhosa zouden verlopen. Aangezien het al bijna middag was besloten we om samen met Peter de kerk te verlaten.

In de middag zijn we met iemand die twee andere meisjes hier leerden kennen op stap geweest. Hij toonde ons heel wat plekjes waar vooral de zwarten veel komen. Zo nam hij ons mee naar een ‘shack’ in een ‘black township’, waar één van zijn vrienden een cafétje open houd. Dit is een huisje die bestaat uit hout en/of golfplaten. Na ons al rijdend nog wat plekjes getoond te hebben nam hij ons mee naar zijn huis. Zelf woont hij in een huisje gemaakt door de overheid. Op die manier probeert de overheid het bestaan van de ‘shacks’ tegen te gaan. Als afsluit nam hij ons mee naar St. Georges strand. Als het in het weekend mooi weer is komen veel mensen hier samen om te genieten van het gezellig samen zijn, de muziek en een drankje. Al op de parking waren heel wat vrienden kliekjes te zien. Na even op het strand door te brengen keerden we terug naar huis.

Na ons leuke weekend was het weer tijd voor een stage week. In plaats van stage te lopen in twee units zoals we nu al heel de tijd deden,zullen we vanaf nu stage doen in alle vier de unit’s van het PE Mental Health. We beslisten om deze week enkel naar de twee nieuwe te gaan zodat we de kindjes en begeleiders konden leren kennen. Het viel ons op dat de kindjes er een meer zichtbare mentale beperking hebben. (In de andere twee units weten we nog altijd niet precies wat iedereen heeft en als het wel effectief een mentale beperking is. Want zo is er voorbeeld een kindje waarvan we enkel weten dat hij een leerachterstand heeft.) Vanaf volgende week zullen we dus elke dag naar één plaats gaan en op vrijdag naar de bureau. Ook in de twee nieuwe zullen we werken rond het thema lichaam. We hebben alles al vier keer gemaakt zodat we er ook snel in de nieuwe units mee aan de slag kunnen gaan. We merkten op dat de begeleiders in de nieuwe units zelf al tijd gestoken hadden in het aanleren van de lichaamsdelen want de kindjes kunnen dit al redelijk goed. Vooral het gebruiken van materiaal en spelen van spelletjes hierbij zal nieuw zijn voor hen. Dit maakt het voor ons ook makkelijker want dit wil zeggen dat we op alle vier de plaatsen ongeveer rond dezelfde activiteiten kunnen werken.

Tot volgende week!
Veel liefs Lotte & Laura

Laura en Lotte

About Laura en Lotte

Wie zijn wij? Wij zijn Laura Bouttelgier (21j.) en Lotte Van de Vyver (20j.). Studenten pedagogie van het jonge kind en kleuteronderwijs aan de Arteveldehogeschool. Waarom kiezen we voor dit avontuur? Beide wouden we in ons laatste jaar graag een bijzondere ervaring op doen. Van daar dat we de uitdaging aangingen om naar het Zuiden te gaan. Op deze manier krijgen we de kans om een andere cultuur te leren kennen. We zien het als een meerwaarde om onze eigen kennis en vaardigheden uit te wisselen met de opvoeders en begeleiders van het mental health center. Maar ook omgekeerd om te leren van hun kennis en vaardigheden. Het lijkt ons interessant om te weten te komen hoe kinderen met een mentale beperking begeleid en opgevangen worden in Zuid-Afrika. We willen onze blik op de wereld verruimen door de cultuur van Zuid-Afrika beter te leren kennen.

Leave a Reply

Contact
(+27) 041 364 2775
42 Willet Street | Newton Park
Port Elizabeth | South Africa
Email: info@hopevolunteer.org