Laura and Lotte

Bezoek aan de “weggooibaby’s” & start van de stage

Donderdag gingen we eropuit naar het strand. Het was eventjes zoeken aangezien we geen gps en geen goede kaart mee hadden. Onze zoektocht werd beloond want wat is het strand prachtig! We kwamen uit bij enkele rotsen waar het water over en doorkwam. We toonden deze foto’s aan Peter en Daphne en ze hadden dit zelf nog nooit gezien, nu kunnen wij hen een keertje iets nieuws tonen. Na het strand gingen we de Boardwalk verkennen. Dit is een klein toeristisch dorpje met restaurantjes, enkele cafeetjes en een paar souvenirwinkeltjes.

Op vrijdag besloten we om in de voormiddag wat voor school te werken, want dat moet jammer genoeg ook gebeuren. In de namiddag nam Ine, een meisje dat ook bij Peter en Daphne verblijft, ons mee naar een restaurantje in de Boardwalk. Je raadt het nooit maar we hebben hier frietjes gegeten die dicht in de buurt kwamen van Belgische frietjes. Na het eten vonden we het tijd om de cocktails eens uit te testen. En ja hoor, ze waren lekker!

Vrijdagavond bleven er twee zussen van 20 en 23 jaar slapen bij Peter en Daphne. Ze zijn hun beide ouders kwijtgeraakt en wonen nu samen met twee andere meisjes in de township Motherwell. We keken samen naar twee leuke films en kropen dan moe in ons bed.

Zaterdag wouden we graag eens een kijkje nemen en een handje toesteken bij de weggooibaby’s. Dat zijn baby’s die van hun ouders weggehaald zijn omdat ze niet goed zorgden voor hun baby’s. Peter bracht ons ernaartoe en onderweg kochten we nog zes flessen melk om daar af te geven. Er waren vier baby’s die tussen 1 en 2 jaar oud waren en twee baby’s die nog maar enkele weken oud waren. We hebben twee uur gespeeld en geholpen bij de baby’s. We vonden het heel fijn om het personeel, dat twaalf uur per dag werkt, even te helpen. We mochten jammer genoeg geen foto’s nemen.

In de namiddag zijn we meegereden met Gerdie, een vrijwilligster die bij Peter en Daphne verblijft, die de twee zussen naar huis bracht. Daarna namen we een kijkje bij Ellen van Thamsanqa. Thamsanqa vangt kinderen op zonder ouders. Op donderdagavond doen ze een talentenshow en alle kinderen waren hiervoor aan het oefenen. We mochten een klein stukje mee volgen. De andere optredens blijven een verrassing tot donderdagavond!

Op zondag trokken we er opnieuw op uit met Ine. Het was namelijk haar laatste dag in Zuid-Afrika en die wouden we goed doorbrengen. We gingen ergens lekkere pizza eten en erna zijn we naar het park “The Donkin Reserve”. Daar was een mooi mozaïktapijt te zien. We beklommen ook een kleine torentje met veel te smalle en steile trapjes maar het uitzicht was de moeite waard.

Maandag zijn we eindelijk gestart aan stage. We gingen naar het hoofdkantoor waar we van Deonette alle praktische zaken rond stage besproken hebben. Daarna werden we meegenomen door Melissa naar de vier verschillende Neighbourhood units in verschillende townships. Deze waren heel klein en drie van de units bevonden zich in een container. Daarin vangen ze vijf tot tien kinderen op met een mentale beperking. We zullen voor stage van maandag tot donderdag telkens op een andere unit werken en op vrijdag gaan we in het hoofdkantoor voorbereiden voor de volgende weken. We kregen zelfs ons eigen kantoortje!

 

Vandaag (dinsdag) zijn we gaan observeren en helpen in de Gelvandale unit. We kwamen toe om 8 uur en de meeste kinderen waren er al. Het viel ons direct op dat de kinderen lang moesten wachten aan de tafel vooraleer de begeleiders aan de slag gingen met de kinderen. Na een tijdje kregen de kinderen wat speelgoed, hiermee moesten ze een uurtje spelen. Daarna werd er gewisseld van speelgoed en daarmee moesten de kinderen dan tot 10 uur spelen. Om 10 uur aten de kinderen hun boterhammetjes. Daarna werd er opnieuw gespeeld aan tafel en keken de kinderen naar een educatief tv programma. Net voor de middag gingen de kinderen even buiten voetballen. ‘s middags kregen de kinderen een warme maaltijd, vandaag was het rijst met spaghetti… een combinatie die wij niet kenden. Na het middageten werd er nog even gespeeld en tussen één en twee gingen de kinderen naar huis.

Ondertussen hebben we wel meerdere dingen ontdekt die andere lopen hier dan in België… even een opsomming:

  • Overal zie je mensen die je helpen met de kleinste dingen. Op parkings, om uit je parking te rijden, in de supermarkt om je tas te helpen vullen,…
  • Je moet hier niet zelf tanken, dat doet het persoonlijk voor je. Heel handig!
  • Aan de supermarkt zijn er mensen die je helpen met parkeren. Wanneer je een rolstoel nodig hebt brengen ze deze tot je auto en na het winkelen brengen zij deze terug naar de winkel.
Laura en Lotte

About Laura en Lotte

Wie zijn wij? Wij zijn Laura Bouttelgier (21j.) en Lotte Van de Vyver (20j.). Studenten pedagogie van het jonge kind en kleuteronderwijs aan de Arteveldehogeschool. Waarom kiezen we voor dit avontuur? Beide wouden we in ons laatste jaar graag een bijzondere ervaring op doen. Van daar dat we de uitdaging aangingen om naar het Zuiden te gaan. Op deze manier krijgen we de kans om een andere cultuur te leren kennen. We zien het als een meerwaarde om onze eigen kennis en vaardigheden uit te wisselen met de opvoeders en begeleiders van het mental health center. Maar ook omgekeerd om te leren van hun kennis en vaardigheden. Het lijkt ons interessant om te weten te komen hoe kinderen met een mentale beperking begeleid en opgevangen worden in Zuid-Afrika. We willen onze blik op de wereld verruimen door de cultuur van Zuid-Afrika beter te leren kennen.

Leave a Reply

Contact
(+27) 041 364 2775
42 Willet Street | Newton Park
Port Elizabeth | South Africa
Email: info@hopevolunteer.org