Hierbij ons laatste berichtje uit het leuke Zuid-Afrika..
Dit wil ook zeggen dat het vorig weekend dus ons laatste weekend in PE was. Daarom ging Lotte op vrijdag met nog drie anderen gaan paardrijden op het strand, waar ze heel hard van genoten heeft. Zaterdag was het dan weer tijd om een hele dag van de zonnestraaltjes te genieten en s’ avonds nog voor de laatste keer met ons zes te gaan eten. De avond sloten we af met enkele pool wedstrijdjes. Op zondag ochtend beslisten we om met vijf om te gaan ontbijten, de rest van de dag spendeerden we bij de Iron Man. Ze waren al van zes uur ‘s morgen bezig met eerst 3,5 km zwemmen, daarna 180 km fietsen en eindigen met 42 km lopen en dit op een hele warme dag, het was ongeveer 30 geraden. Met een tijd van 8u30 kwam de eerste persoon al binnen, een Afrikaan. Natuurlijk gingen we aan de finish gaan supporteren. We bleven nog tot de eerste drie vrouwen aangekomen waren en daarna gingen we op het gemak naar huis. Het was zeker de moeite om eens te zien! Ook de sfeer tussen de vele eet- en drinkkraampjes was heel gezellig en leuk.
Maandag en dinsdag waren onze twee laatste stage dagen. Het was dus tijd om afscheid te nemen van de kindjes en begeleiders waarmee we de meeste tijd van onze drie maanden hier doorgebracht hebben. Aangezien er vier units zijn wou dit dus zeggen dat we elke dag naar twee plaasten moesten. Tijdens ons afscheid wilden we ook niet met lege handen komen. Hierdoor hadden we beslist om wat nog overbleef van ons ingezameld budget voor die dag te houden. Doorheen onze drie maanden stage zagen we hoe de kinderen telkens met een beperkt aantal aan speelgoed hun dag moesten vullen. In de units zijn er vooral educatieve materialen terug te vinden. Zoals puzzels, telramen, leerrijke posters, materialen om de fijne motoriek te oefenen (voorbeeld grote parels om op een touw te steken),… Verder beperkte het speelgoed zich vooral tot duploblokken en een (oude) bal. Naar onze mening ontbrak er dus heel wat speelgoed waarmee de kinderen zich konden uitleven of om hun fantasiewereld te stimuleren. Ook het knutselgerief beperkte zich tot enkele potjes verf en vol gekleurde kleurboeken. Hierdoor beslisten we om een groot deel van ons budget te spenderen aan speelgoed. We hebben dan ook vorige week een hele middag in de speelgoedwinkel gespendeerd. We kochten onder andere auto’s, een pop, een werkkoffer, nieuwe ballen, een frisbee, vormpjes voor de plasticine, penselen,kleurboeken,… Aan de kindjes zelf hadden we ook graag iets mee gegeven. Omdat we weten de meeste kindjes het niet breed hebben thuis wouden we graag iets geven waar ze zeker iets aan zouden hebben. In de Makro (jaja, net zoals in België!) vonden we pakketje gevuld met een pakje kleurpotloden, enkele schrijfpotloden, stylo’s, lijm, een gom, een slijper en een schaartje. Dit leek ons leuk om aan de kindjes te geven. We vulden dit nog aan met een kleurboekje en een klein balletje voor elk. Naast deze leuke dingen zijn er ook heel wat praktische dingen die in de units ontbreken. Door een onlangse verandering in het organisatie systeem en een te kort aan budget moeten de begeleiders vaak heel lang wachten op materiaal die ze vragen. Ook al gaat dit voorbeeld maar over een stylo.. We hopen dat dit snel beter maar wilden hierdoor ook even een duwtje in de rug geven aan de begeleiders. We kochten dus ook voor in elke unit nieuwe balpennen, schrijfpotloden, alcoholstiften, gommen, potloden, wit papier, tandpasta, wc-papier en vaseline (de kindjes worden hier geregeld mee ingesmeerd). Als afscheidscadeautje voor de begeleiders zelf kochten we een pak koeken en chocolade. Al ons gekocht materiaal is te zien op de foto.
Door deze hele lijst aan boodschappen keken we er dus heel hard naar uit om de kindjes en begeleiders hun reactie te zien op al het materiaal. Maandag gingen we naar Zwide en Gelvendale. Jammer genoeg was de begeleidster niet aanwezig. Na nog wat gespeeld te hebben met de kindjes was het tijd om de kindjes even buiten te smokkelen zodat wij alles konden klaar zetten. Toen we ze binnen riepen werd hen aandacht direct getrokken door de grote stukken speelgoed. Elk kindje wees wel iets aan waarmee hij wou spelen. Het was vooral heel leuk om te zien dat er een jongetje direct naar de pop greep en dit omtoverde tot zijn baby ‘Dolly’. We werden meermaals heel erg bedankt door de kookmoeder en ook enkele begeleiders van de jongeren kwamen ons bedanken. Na samen wat te spelen moesten we door naar de volgende unit, Gelvendale. Daar ontmoete we de twee nieuwe studenten die tot midden juni blijven. Na wat gepraat te hebben met de nieuwe studenten en de begeleiders vroegen we ook hier als iedereen even buiten wou gaan spelen. Opnieuw zette we al het materiaal klaar, daarna speelden we nog even mee buiten. Toen de kindjes terug binnen mochten gingen ze direct naar hun plaats waar ze verwonderd naar het schrijfzakje keken, in het kleurboekje bladerden en op de toeters blaasden. Pas toen één kindje het ander speelgoed opmerkte deed de rest dit ook. Ze konden er niet genoeg van krijgen om elke nieuw speelgoedje uit te testen en wisselden dan ook constant van stukje speelgoed met hun vriendjes. Nadat alle kindjes opgehaald waren zat ook ons laatse moment in deze unit er op. Maar de dag was zeker geslaagd en we waren blij met de leuke reacties van de kindjes en begeleiders.
‘S Middags gingen we nog een laatste keer naar het marktje om de laatste souvenirtjes te kopen. We herinnerde beide nog hoe we dit ook op één van onze eerste dagen deden met Ine, die toen naar huis moest. Het leek helemaal niet alsof dit al drie maand later was… We zouden dus gerust nog wat langer kunnen blijven! Hoe lang drie maand in het begin leek te zijn, zo kort lijkt het nu te zijn.
Dinsdag was het dan onze volledige laatste dag, ook de nieuwe studenten gingen mee met ons omdat ze deze twee units nog moesten zien. Eerst gingen we naar Motherwell, na het ontbijt deden we er de ochtend kring. De begeleiders hadden het thema winter opgestart en deden daarrond enkele leuke oefeningen met de kinderen. Als dit afgerond was stelden we terug voor om buiten te gaan spelen zodat wij alles konden klaar zetten. De aandacht van de kindje ging in de eerste plaats opnieuw naar de kleurboekjes en het balletje. Toen we dit gerief wegstaken in hun rugzak en het speelgoed op hun tafel legden had iedereen als snel zijn favoriet stukje speelgoed gekozen waar zo voor de rest van de tijd verder mee speelden. De begeleiders bedankten ons voor het praktische materiaal. Nadat we hier afscheid namen gingen we verder naar Gelvandale. We speelden eerst wat met de kindjes om ze daarna terug naar buiten te lokken. Eens ze terug binnen waren begonnen ze voluit te vertellen over de prenten in de kleurboeken en te blazen op de toeters. Maar ook het andere speelgoed kreeg snel hun aandacht. Hier gingen ze vooral heel enthousiast aan de slag met de auto’s en de werkkoffer, zo gebruikten ze de zaag voorbeeld om in het karton te zagen. Ook de ballen en de frisbee werden onmiddellijk goed gebruikt. De begeleiders lieten ons ook blijken dat ze heel erg blij waren met de het praktische materiaal. Hier leek iedereen als het beste te beseffen dat we hierna ook echt weg waren. We kregen van alle kindjes en de begeleiders een dikke knuffel en er was zelf een ouder die ons een knuffel kwam geven. Ook op deze dag hadden we dus een goed gevoel bij het afscheid.
Bij deze ook nog eens een DIKKE MERCI aan iedereen die snoepjes of bier gekocht heeft of waarvan we een extra centje gekregen hebben. Want hierdoor hebben we tijdens ons afscheid nog eens kunnen genieten van de blije gezichtjes die bij de kindjes en begeleiders te voorschijn kwamen. Ze zullen zeker en vast nog lang deugd hebben van het materiaal die achter blijft.
Woensdag gebruikten we vooral om nog wat praktische dingen in orde te doen zoals het opruimen van de kamer, het beginnen aan de valies en nog de laatste boodschappen. Vandaag kregen Amber en Annelies vrij om nog een dagje met ons door te brengen. We gingen met zen vier naar Cape Recife, wat een natuurpark hier in PE is. We maakten er eerst een mooie wandeling en daarna stopten en stopten voor een leuke picknick. Daarna gingen we verder naar het ‘SANCCOB penguin rescue station’ waar we onmiddellijk vrienden maakten met de pinguïns. Op de terug weg stopten we nog voor een drankje. Vanavond is het onze laatste avond hier en moeten we dus ook jammer genoeg afscheid nemen van de rest. Na drie maanden staat er eindelijk een kampvuur op de planning, de marshmallows liggen al klaar! 🙂
Morgen komt ons laatste afscheid er aan, die van Peter en Daphne. Het zal zeker niet de makkelijkste zijn en daarna zit het er ook echt op voor ons.. Om 13u30 zitten we op onze eerste vlucht richting huis. Zaterdag rond 9u komen we aan in Zaventem. Laat ons hopen dat deze keer alles als gepland loopt en het niet zoals ons vertrek. Alhoewel, een paar dagen (of meer) langer in PE zouden we zeker niet erg vinden… 😉 Ondanks dat we toch blij zullen zijn om vrienden en familie thuis terug te zien zullen we het hier ook heel hard missen!
Tot snel, in België!
Lotte & Laura
