Eerst even de titel verduidelijken, want dus echt overal waar we komen krijgen we deze vraag als we Nederlands aan het praten zijn. De mensen hier vinden het zo vreemd dat ze sommige woorden kunnen verstaan, maar bijna nooit volledige zinnen (vaak omdat we te snel praten). Hierdoor worden we dus regelmatig raar aangekeken of aangesproken. Eens we ons verhaal gedaan hebben vinden ze dit grappig en willen ze wat woorden vergelijken.
Ondertussen zijn we al bezig aan onze tweede week stage. Het begint al te wennen, onze stage begint om 8u en eindigt om 14u want dan zijn de kindjes naar huis. Op vrijdag hebben we stage op de bureau om dingen voor de volgende week voor te bereiden. Voor deze maand hebben we afgesproken dat we stage zullen doen in twee van de vier untis (waar kinderen verblijven), namelijk New Brighton en Gelvandale. Beide liggen aan de rand van een township waar ook de kindjes vandaan komen. Gelvandale is een bijgebouw van een school die bestaat uit één ruimte, hier spreken de kindjes Zuid-Afrikaans of Engels. New Brighton kan je het best vergelijken met een middel groot tuinhuis. Je kan je waarschijnlijk wel al voorstellen hoe warm het in dit houten huisje is. De kindjes hier spreken voornamelijk Xhosa maar de begeleiders willen hen graag wat Engels leren. Hierbij zullen wij ook helpen. Beide voorzieningen moeten het ook doen met weinig middelen. Hierdoor en door de kleine ruimtes spelen de kinderen vaak met dezelfde dingen aan een tafeltje. Wij zouden nu graag in samenspraak met de begeleiders aantonen dat er ondanks deze omstandigheden toch heel wat mogelijkheden zijn. In plaats van altijd te bouwen met blokjes lieten we hen bijvoorbeeld gisteren met de blokjes de omtrek van een kindje maken, hebben we al muziekflesje van een lege fles en steentjes gemaakt,… Tijdens het buiten spelen hebben we hen ook al 1-2-3 piano en chineesvoetbal geleerd, eens iets anders dan altijd gewoon voetbal spelen. Meestal zijn er maar tussen de 4 en 8 kindjes op stage wat we beide wat jammer vinden maar gelukkig zijn het allemaal leuke kindjes!
Van Deonette (de manger van de organisatie) kregen we de vraag om de begeleiders ook wat te ondersteunen bij het leren en geven van activiteiten bij de maand thema’s. Deze maand is het thema ‘het lichaam’, hier zijn we al onmiddellijk mee aan de slag gegaan. Zo hebben we kaartjes getekend van alle lichaamsdelen die we in de voorzieningen achter laten, deze proberen we te verwerken in verschillende activiteiten. Op deze manier tonen we ook terug hoe dit op verschillende manieren kan gebruikt worden. Andere ideetjes rond dit thema zijn nog in de maak. Maar zo zijn onze eerste ingezamelde centjes al de deur uit maar we hebben al blije gezichtjes in de plaats gekregen 🙂
Ook buiten stage hebben we nog enkele dingen te vertellen. Vorige week dinsdag zijn er nog drie meisjes van de Karel de Grote hogeschool uit Antwerpen aangekomen in ons gastgezin. Het is hier dus ondertussen nog wat drukker geworden. Dit weekend hebben we genoten van ons eerste weekendje weg samen met Daphne, Peter, Gerdy en de drie meisjes (Amber, Annelies en Manon). Hierbij is onze eerste plons in het zwembad een feit 😉 We gingen naar Plettenberg. Zaterdag gingen we naar Jukani, een soort opvangcenter voor wilde katachtigen en Monkeyland, een soort opvangcenter voor apen. Eén ding hebben we hier zeker geleerd, brillen zijn niet veilig bij de ‘aapies’. Eén van de aapies ging namelijk lopen met Amber haar bril en deze heeft ze niet heelhuids terug gekregen. In de namiddag kregen we nog bezoek van twee vrienden van de meisjes die ook een nachtje bleven slapen. Zondag gingen we dan met zen allen naar Tsitsikamma national park. We kunnen jammer genoeg niet beschrijven hoe mooi dit is hiervoor zal je op bezoek moeten komen 😉 Hier is van alles te doen zoals wandelen, kajakken, bungeejumpen,… We deden samen een wandeling langs enkele hangbruggen. In de late middag gingen we nog eens naar het strand en ondertussen zat het weekend er bijna op. Maar weekends als deze mogen er gerust nog meer komen! 🙂
