De eerste twee weken zijn al voorbijgevlogen dus hoog tijd voor een blogberichtje over de eerste indrukken. Aangezien het weer en eten altijd belangrijk is, zal ik daar bij beginnen. Het is helaas in die twee weken tijd nog geen shortjes- en topjesweer geweest, maar eerder koud en winderig herfstweer. Aangezien ik me hierop niet echt had voorbereid, draag ik op zeer modieuze wijze zo veel mogelijk kleren overeen.
Over het eten: er is weinig kaas en het is duur. 🙁 maar Peter en Daphne hebben me vanaf dag één heel goed ontvangen en de verwennerij blijft duren. Ik moet toegeven dat ik geen al te gemakkelijke eter ben maar hun kookkunsten zijn zo geweldig dat ik vrees dat ik met een paar kilo’s meer ga terugkeren naar België. Vanavond heeft Daphne trouwens van die heerlijke ovengebakjes gemaakt!
Het gasthuis is ruim en ik heb een kamer voor mij alleen want momenteel zijn er geen andere stagiaires of vrijwilligers. Het bed is trouwens geweldig!
Vanaf vorige week maandag (18 september) ben ik begonnen aan mijn stage. Dit doe ik bij ACVV Kamvalethu Drop in Centre, een dagcentrum voor kinderen en jongeren tot 21 jaar die niet ingeschreven zijn in een school. Het gaat voornamelijk om straatkinderen en kinderen uit kansarme gezinnen en/of problematische opvoedingssituaties. Zij krijgen hier eten, eventueel een douche, begeleiding en lessen/activiteiten. In de namiddag komen er ook kinderen uit de buurt langs die wel naar school gaan, zij krijgen hier huiswerkbegeleiding.
De buurt waar ik stage loop is een kansarme drukke wijk, Korsten genaamd. De meeste huizen zijn in erbarmelijke staat, er slingert overal afval rond en zowel honden, kinderen als volwassenen lijken er doelloos rond te zwerven. Deze buurt staat bekend voor veel geweldincidenten en drugsdelicten. Ideale buurt dus om als sociaal werker/opvoeder-begeleider ervaring op te doen!
Elke ochtend word ik door mijn stagementor of een collega opgepikt met de truck van het centrum(bakkie op z’n Afrikaans). Nadien worden er kinderen opgehaald aan huis of op een afgesproken verzamelplaats in Galvendale (nog een meer beruchtere buurt dan waar mijn stage gevestigd is).
Tot nu toe heb ik voornamelijk wat geholpen bij de lessen in de voormiddag en de huiswerkbegeleiding in de namiddag. Ik heb mezelf wat de tijd gegeven om te wennen aan de omgeving, de kinderen, de taal etc… Binnenkort ben ik van plan om namiddag-activiteiten te voorzien voor de kinderen die niet ingeschreven zijn in school. Dit omdat zij meestal enkel begeleiding hebben in de voormiddag. Na de lunch worden ze opgehaald, weer thuis afgezet of trekken ze alleen de straat op. Het zou fijn zijn om hen af en toe in de namiddag een extra activiteit te kunnen aanbieden in een veilige en leerrijke omgeving.
Ik heb tijdens mijn vrije dagen al zo goed als heel Port Elizabeth verkend. Heel veel heeft de stad niet te bieden; buiten dan een mooi strand, een klein stadscentrum met pittoreske huizen en wat shoppingcentra. Dit staat dan in schil contrast met de rest van de stad; townships, verloederde buurten en veel daklozen.
Zoals je waarschijnlijk wel gemerkt hebt, ben ik absoluut geen top-blogger maar ik hoop dat ik jullie via deze weg toch af en toe wat op de hoogte kan houden van mijn ervaringen en avonturen!
Als ik uw blog lees, krijg ik nog meer heimwee! Peter en Daphne hun lekkere gerechten, PE, de verhalen, de mensen, de gastvrijheid, de vriendelijkheid, mijn kamer (dezelfde waar gij in verblijft :D), … PE heeft meer te bieden dan het lijkt op het eerste zicht! Maar buiten PE is er ook nog veel te ontdekken natuurlijk! Ik wens u nog veel succes met uw stage! Geniet er met volle teugen van want voor ge het weet zit ge op het vliegtuig terug naar huis. Vele groetjes daar!
Ow sorry, bedankt voor het berichtje. Ik ontdek nu pas dat ik kan antwoorden op reacties. Grappig dat we dezelfde kamer hebben! Peter en Daphne hebben al wat verteld over ‘die andere Ine’, ze zijn u zeker nog niet vergeten. (Ik weet voornamelijk dat je graag shopt haha) De tijd vliegt inderdaad en er valt nog veel te ontdekken! Groetjes terug.